حجیت احتیاط شرعیبه صحت استناد و احتجاج به احتیاط شرعی، حجیت احتیاط شرعی گفته می‌شود. ۱ - تعریفحجیت احتیاط شرعی، به معنای درستی استناد به احتیاط شرعی میان خداوند و بندگان است، زیرا بعد از اقامه ادله شرعی بر لزوم احتیاط برای دستیابی به حکم واقعی و کفایت امتثال اجمالی -، شارع می‌تواند به این اصل عملی استناد کند و به صورت جدّی، عمل کردن به آن را از عبد بخواهد، عبد نیز می‌تواند در صورت امتثال اجمالی ( احتیاط ) در مقابل مولا به برائت ذمه خود از وظیفه‌ای که بر عهده اش بوده است استدلال کند؛ به بیان دیگر، نتیجه حجیت احتیاط شرعی توجه قطعی تکلیف به عبد است، هم چنان که اگر عبد به آن عمل نماید در مقابل مولا عذر خواهد داشت. [۱]
فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص ۷۵
[۲]
مبادی اصول الفقه، فضلی، عبد الهادی، ص ۱۲۴-۱۲۵
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۹۳، برگرفته از مقاله «حجیت احتیاط شرعی». |